U poslednje dve godine u organsku proizvodnju u Srbiji ulaze privatne firme i kompanije koje gazduju velikim površinama, ali i mali proizvođači iz seoskih područja, koji vide šansu da tako povećaju cenu i obezbede siguran plasman. Jovica Stevanović iz Trgovišta, na svom imanju u planinskom delu ove opštine, već je započeo ovu proizvodnju. Ističe da jedino organskom poljoprivredom može da se zaštiti od ozbiljne konkurencije u konvencionalnoj proizvodnji.
– Radi se o čistoj sredini što je moja ključna prednost. Počeo sam prelazak na organsku proizvodnju na imanju od 6,5 hektara, a još dva hektara sam uzeo u zakup. Nameravam da gajim aroniju i da se bavim ratarstvom, pre svega traženim ražom i ječmom, kao i stočarstvom kako bih obezbedio organsko đubrivo i zatvorio krug u ovoj proizvodnji – priča Jovica.
On je jedan od učesnika sedmodnevne obuke za organske proizvođače u organizaciji Centra za razvoj Jablaničkog i Pčinjskog okruga. Njegov kolega Novica Mihajlović namerava da obnovi dedovinu u planinskom selu u okolini Bujanovca. Na oko 4,5 hektara proizvodiće lešnik.
Organski proizvodi postižu za 30 do 50 odsto veću cenu. U Srbiji je oko 12.000 hektara pod organskom proizvodnjom, a da bi dostigla evropski prosek od tri procenta ukupnih obradivih površina, moraju biti deset puta veće. Ipak, ako se upoređuju količine organskih proizvoda, situacija je mnogo bolja, jer je Srbija značajan proizvođač u oblasti prikupljanja šumskih plodova.
